Over het boek: jaar / - Ik vroeg je om me met rust te laten! — Verklaart Nezhka angstig, terwijl ze zich van mij afwendt, maar ik kom dichterbij en kijk haar roofzuchtig in de ogen: 'Ik zal het achterlaten nadat je iets hebt teruggegeven dat van mij is.' 'Ik heb niets van jou meegenomen.' Ik heb alles in huis gelaten. 'Je hebt het mis, lieverd!' Dacht je echt dat ik niets over je zwangerschap te weten zou komen? Je verwacht mijn kind, geef het toe, Nezhka, dit is mijn baby? Ik pak haar bij de kin en til haar hoofd op zodat ze me recht in de ogen kijkt. Teder trilt, en ik begrijp dat ik gelijk heb: ze is zwanger van mij. En ze zal mij dit kind geven en dan uit ons leven verdwijnen, omdat ik verraders niet vergeef..