Over het boek: 2005 / "Een keer per maand raakte Pavel Fedorovich in stille wanhoop: het bureau zat overvol. Het is waar dat er boven de tafel haakjes zaten voor postbewijzen, brieven die beantwoord moesten worden, aantekeningen die ‘te doen’ waren, maar de haakjes hielpen ook niet. Ook zij stroomden over en werden soms als de papieren gardes die de Turkish Delight-Grieken gebruiken om vliegen van fruit in het zuiden te verdrijven. De porseleinen gedenkplaat die op de tafel lag, vertoonde sporen van minstens zes lagen grafiet; Uit het potloodglas staken voorwerpen die het meest vreemd waren aan het glas: een stokje om sigaretten te vullen, een lange schaar, een stuk stokbrood van een frame dat een jaar geleden kapot ging, een vanilleflesje... Vreselijk!..»