Over het boek: 2009 / "Mijn verhaal is heel kort. Ik had geen ouders, en de monniken haalden me op toen ik klein was, en voedden me met de melk van een oude geit en de pap die broer Kashka voor me kookte, en ik ben vijf en een half jaar oud. en ik heb geen moeder. Hoe zijn ze, moeders?’ Het toeval wilde dat Marcelino geen vrienden heeft. Simpelweg omdat er geen andere kinderen in de buurt zijn. Maar de monniken die de kleine vondeling onderdak boden, staan ​​hem bijna alles toe, behalve dat hij niet via de oude krakende trap naar de zolder kan klimmen. Of is het nog steeds mogelijk als niemand het ziet, maar je wilt daar echt kijken? Marcelino deed dat dus en ontmoette daar onverwachts een vriend voor het leven - zowel op aarde als in de eeuwigheid Spaanse schrijvers ontvingen de Hans Christian Andersen Gold Medal - de hoogste onderscheiding in de kinderliteratuur.