Over het boek: 2009 / In de recensie van “Modern Notes” schreef Nikolai Andreev: “Enkel relatief succesvol “Happiness” van Gaito Gazdanov. Goed begonnen, uitstekend in veel delen, onthullend de diepte en kracht van de adem van de auteur, zoals altijd bij Gazdanov, vol psychologische originaliteit, bleek dit verhaal langgerekt, zonder eenheid, overladen met problemen en retoriek. Gazdanov liet deze keer de doorlopende vertelling varen, die zo succesvol was door het soepele, ontspannen karakter van het verhaal. Hij ging echter niet over tot enige constructieve houding. De klap bleek te afgezwakt.” G. Adamovich onthult nog een nadeel: “G. Gazdanov schrijft over de Fransen. Dit is een zeer bekwame fictieschrijver, in termen van genialiteit en een soort constant succes van zijn schrijven, die naast Sirin of onmiddellijk na hem staat. Zijn verhaal ‘Geluk’ is op sommige plaatsen charmant. Maar... er is nog steeds een vleugje “Esperantisme” voelbaar. Andre Dorain, zijn vader, Madeleine - ze zijn allemaal een beetje geraakt door dat schematisme dat geen enkele kunstvorm kan verbergen. Kenmerkend is overigens dat Gazdanov af en toe Franse zinnen in de dialoog introduceert. Waarvoor? - het lijkt erop. Zijn helden zijn tenslotte Frans, ze spreken alleen Frans, daarom worden al hun gesprekken voor het eerst vertaald. 1932. Nr. 49. Gepubliceerd vanuit deze publicatie.