Over het boek: jaar / "Anisya was een huiselijk meisje, maar onder meisjes werd ze een schoonheid. Maar er is niet alleen geen profeet in zijn thuisland, er is ook geen schoonheid in zijn dorp. Ze was te vurig voor de plaatselijke ogen. En niet levendig, niet "gevecht"... Anisya kon niet met de dorpskinderen praten. Er was geen vrolijkheid of lichtheid in haar: ze lachte noch gilde met opgewekte schrilheid. Ze schaamde zich voor haar schoonheid, net als lelijkheid, en ze vond het lelijk. Maar er glinsterde en droomde iets anders - iets anders kwam dichterbij en het werd mogelijk».