Over het boek: 2011 / Het lijkt voor sommigen dat de lijn die je scheidt slechts een ingenieur is, gewoon een man die zijn dagen dient, een aanbidder van stille dromen, een bedachtzame ontdekkingsreiziger tussen wetenschappelijke wildernis of andere zwoeger op gewone paden – los van de rondedans van schurken, de coven van sluwe mensen, de rituelen van glanzende professionele vachten, de maaiers van andermans goederen en het carnaval van andere artistiek geschilderde boze geesten - deze lijn is ver weg, ergens voorbij de horizon van herinnering en ogen. Dit is niet langer het geval. Veel mensen denken dat een hek opgetrokken door de wetenschap, de alledaagse rede, het gevoel van zelfbehoud van een eenvoudige reiziger langs de oneffen, bochtige paden van het leven - dit hek volledig zal beschermen tegen de inzet van de toezichthouders van het politiebureau op de 'moraal'. , van de verstikkende omhelzing van de orthodoxen, van de hamer van de slimme, onwetende agressors. Ze denken dat dit allemaal ver weg is, in de ‘hoogten’ en ‘sferen’, voorbij de horizon van wat voorbij is. Dit is helemaal niet waar. Een eenvoudig meisje, een rustige hardwerkende jongen, een bescheiden journalist of een gescheiden vrouw die haar geluk heeft verloren - alles zit nu tussen de controversiële hamer en sikkel van de stille Moloch.