Over het boek: jaar / “... Ongeveer drie jaar geleden lazen we ergens een recensie over de heer Mylnikov als autodidactische dichter, zoals Koltsov, die toonde veel belofte. Toen de ‘Russische Liederen’ van de heer Mylnikov uitkwamen, waren we daarom geïnteresseerd om ze te lezen en ontdekten dat hij echt op Koltsov leek, maar dat hij geen enkele hoop kon koesteren. Daarop kun je alleen bestuderen hoe dezelfde gedachte, hetzelfde gevoel, uitgedrukt in bijna dezelfde woorden, een zweem van vulgariteit krijgt wanneer deze niet wordt uitgedrukt als gevolg van iemands innerlijke behoefte, maar door de stem van iemand anders.…»