Over het boek: 2024 / - Dit is een soort vergissing! – terwijl ik mijn zoon tegen mezelf knuffel, brul ik van wanhoop. – We moeten nog onderzoeken ondergaan. Laat je testen... - Alles klopt. Het kind heeft tuberculose. Hij moet geïsoleerd worden. ‘Ik heb de voogdijautoriteiten al gebeld,’ slaat de dokter mij met zijn blik toe. – U kunt niet voor uw zoon zorgen. Jouw daden veroorzaken onherstelbare schade voor hem. - Nee! Niet waar! – roep ik hardop. ‘Mijn zoon is gezond!’ ‘Niemand vraagt ​​je hier’, komt een dikke, sombere vrouw het kantoor binnen. ‘Kom op, Styopa,’ trekt mijn zoon uit mijn omhelzing. ‘Mam, ik wil schrijven!’ – de baby maakt zich los en huilt. ‘We zijn er nu’, ik pak de hand van het kind en spring de deur uit. ‘Mijn ex heeft de voogdij over ons ingesteld’, bel ik mijn buurman vanuit een krap hokje. - Ze nemen Styopa mee! Red ons! - Zeur niet, Vasilisa. Ik zal er nu zijn.