Over het boek: jaar / In zijn recensie van de werken van Ya. P. Polonsky geeft Dobrolyubov een subtiele, inzichtelijke analyse van de poëtische persoonlijkheid van de auteur. Deze zet is typerend voor hem als kritiek op de poëzie. Achter de ‘vage dromen’ van de dichter ziet hij een ‘oorspronkelijke natuur’ met zijn inherente zachtheid, dromerigheid en romantische houding. In dit opzicht ontwikkelt Dobroljoebov de lijn die Sovremennik in relatie tot Polonski’s poëzie in de recensies van Nekrasov en Druzjinin heeft geschetst. Als Druzhinin de dichter echter zijn 'zachtmoedigheid' en 'vriendelijkheid' heeft toegeschreven, dan evalueert Dobrolyubov, heimelijk polemiserend met zijn voorganger, de poëzie van Polonsky vanuit het oogpunt van de vereisten van de moderne sociale situatie: '...we hebben nu behoefte energie en passie; we zijn al te zachtmoedig en zachtaardig».