Over het boek: 2014 / De beroemde restaurateur, kunstcriticus, een van de meest prominente publieke figuren van onze tijd, Savva Vasilyevich Yamshchikov was niet minderwaardig in de helderheid en scherpte van zijn journalistiek tot in de puntjes van de pen. Zijn toespraken in druk en in de ether waren volgens Alexander Prochanov ‘een levend en hartstochtelijk instrument van een krijger, prediker en opvoeder’. Hij verdedigde onvermoeibaar de eer van ontheiligde nationale idealen. Zijn vaderland was een heiligdom voor hem. Zijn ziel, die wortelde in Rusland en zijn cultuur, trok vooral naar de provincies. “Moskou is een stiefmoeder voor Rusland, en de provincie is zijn eigen moeder”, herhaalde Yamshchikov graag. “Mijn persoonlijke en creatieve leven is aan de Russische provincie gegeven, en ik ben God hiervoor dankbaar.” Hij vocht voor de historische en culturele monumenten van Pskov, Soezdal, Veliky Novgorod, voor de terugkeer uit de vergetelheid van de erfenis van de briljante Kostroma-kunstenaar Efim Chestnyakov... Het woord van de asceet van ons vaderland is nog steeds relevant. In de vier jaar sinds zijn dood is er vrijwel niets ten goede veranderd. Als je dit boek leest, kun je niet anders dan verbaasd zijn over de profetische gave van de auteur..