Over het boek: 2007 / Hoe zagen mensen en de wereld zichzelf door het prisma van de belangrijkste methode van de Sovjet-kunstcultuur - socialistisch realisme ? Wat is de essentie van deze methode, die tegenwoordig vooral wordt geïnterpreteerd als de dictatuur van de partij die over de Sovjetkunst en de kunstenaar heerst? Als socialistisch realisme slechts een artistieke methode is, waarom bleek er dan zo veel vraag naar te zijn door de dominante ideologie? En als socialistisch realisme slechts een ideologische imperatief is, waarom is kunst dan ontstaan ​​op basis daarvan, die de erfenis van de wereldcultuur vormt? Deze en vele andere tegenstrijdigheden vormen het hoofdonderwerp van de studie, waarin de auteur probeert het fenomeen socialistisch realisme van de sfeer van ideologieën en mythen naar het veld van de wetenschappelijke analyse te brengen..