Over het boek: 2020 / Het Instituut voor Literatuur in Rusland begon vorm te krijgen tijdens het bewind van Elizabeth Petrovna (1741–1761). De vorming ervan was nauw verbonden met de praktijken van hofbescherming - de bloei van de literatuur werd beschouwd als een belangrijk teken van een welvarende monarchale staat. K. Ospovat ontwikkelt het werk van literatuurwetenschappers die de verbanden tussen de Russische literatuur van de 18e eeuw en de staat hebben bestudeerd en werpt de theoretische vraag op van de interactie tussen poëtica en politiek, tussen literaire vorm, schrijfactiviteit en het absolutistische samenlevingsmodel. Hoe beïnvloedden de gezaghebbende ideeën over poëzie die in Europa werden aanvaard het werk van Russische auteurs uit het Elizabethaanse tijdperk – Kantemir, Lomonosov, Sumarokov, Trediakovsky en anderen? Welke communicatieschema's zaten er achter hun werken en welke plaats in het samenlevingsmodel werd aan de literaire daad gegeven? In welke vormen presenteerde en rechtvaardigde de literatuur haar aanspraken op publieke erkenning? In welke opzichten grensde de lyrische modus aan de constructies van de monarchale macht en de politieke subjectiviteit van het onderwerp? Kirill Ospovat - filoloog, universitair hoofddocent aan de Universiteit van Wisconsin in Madison.